De rubberverbindingen spelen een essentiële rol in divers mechanisch materiaal door het efficiënte verzegelen te verzekeren om lekken te verhinderen en optimale prestaties te handhaven. Ondanks hun verschillen in productieprocessen, vormen, assemblagemethodes, en functies, delen vele verzegelende ringen gemeenschappelijke mislukkingswijzen. Het begrip van deze mislukkingswijzen is essentieel voor het identificeren van potentiële kwesties en het ten uitvoer leggen van preventieve maatregelen.
De primaire die vormen van mislukking algemeen in verbindingen worden waargenomen zijn als volgt:
1. Lekkage in een Intacte Verbinding: In dit scenario, blijft de verzegelende ring zelf intact, maar het verzegelende systeem ervaart nog lekkage. Dit type van mislukking kan uit ongepaste installatie, ontoereikende het verzegelen druk, of verenigbaarheidskwesties tussen de verbinding en het middel voortvloeien die worden verzegeld.
2. Vervorming, Misvorming, en Slijtage: De verbindingen kunnen vervorming of abnormale misvorming ervaren toe te schrijven aan bovenmatige druk of temperatuurschommelingen. Bovendien, kan de ononderbroken die slijtage door wrijving tegen bewegende delen wordt veroorzaakt tot verminderde het verzegelen doeltreffendheid leiden.
3. Het borrelen, Dalende Blokken, en het Losmaken: Het borrelen of het detachement van verbindingscomponenten van hun voorgenomen posities kan wegens ongepaste kleefstof voorkomen die of productietekorten plakken. Het losmaken van verbindingscomponenten kan uit trilling of mechanische spanningen voortvloeien.
4. Het barsten, Breuk, Inkrimping, en het Zwellen: De verbindingen kunnen barsten of breuken ontwikkelen toe te schrijven aan blootstelling aan extreme temperatuurvariaties of chemische onverenigbaarheid met het omringende milieu. Bovendien, kunnen bepaalde materialen inkrimping of het zwellen ervaren, leidend tot gecompromitteerde het verzegelen prestaties.
5. Het zacht worden, het Verharden, het Barsten, het Oli?en, en het Schuimen: Na verloop van tijd, kunnen de verbindingen veranderingen in hun fysische eigenschappen ondergaan. Deze veranderingen kunnen het zacht worden of het verharden van het materiaal, het barsten, of zelfs het schuimen omvatten, vooral wanneer blootgesteld aan agressieve chemische producten of milieuvoorwaarden.
De belangrijkste oorzaken van verbindingsmislukking worden toegeschreven aan de volgende factoren:
1. Overbelasting: Wanneer het materiaal aan een tarief hoger dan de het verzegelen het ontwerpcapaciteit van de ring werkt, kan de overbelastingsbreuk voorkomen, leidend tot verbindingsmislukking en lekkage.
2. Moeheid: De verlengde verrichting op hoge spanningsniveaus kan tot moeheidsmislukking leiden, waar de verbinding zijn moeheidsdrempel bereikt en breuken ervaart.
3. Het verouderen: De verbindingen hebben een levensduur, en wanneer gebruikt voorbij deze periode, zijn zij naar voren gebogen aan het verouderen schade, die hun originele eigenschappen en doeltreffendheid verliezen.
4. Buitenlandse Objecten Schade: De verbindingen kunnen door scherpe voorwerpen, wrijving, slijtage, of uitdrijving van buitenlandse voorwerpen worden beschadigd die in contact met hen tijdens verrichting komen.
5. Corrosie: De verbindingsmislukking kan uit onverenigbaarheid tussen het verbindingsmateriaal en het verzegelende middel voortvloeien, die tot chemische corrosie en verslechtering leiden.
Om deze mislukkingswijzen en oorzaken te richten, zijn de juiste selectie van het verzegelen van materialen, het regelmatige onderhoud, en de aanhankelijkheid aan geadviseerde exploitatievoorwaarden essentieel. Het ten uitvoer leggen van preventieve maatregelen en het gebruiken van de verbindingen van uitstekende kwaliteit kunnen het leven en de prestaties van rubberverbindingen in mechanisch materiaal beduidend uitbreiden. Bovendien, kunnen het leiden van periodieke inspecties en het vervangen van verbindingen wanneer nodig helpen potentiële kwesties verhinderen en de betrouwbare verrichting van het materiaal verzekeren.
